Podniesienie dna zatoki szczękowej

Podniesienie dna zatoki szczękowej (inaczej sinus lift) jest zabiegiem przygotowującym do leczenia implantologicznego dla osób, u których zbyt nisko położone dno zatoki szczękowej uniemożliwia prawidłowe wprowadzenie implantów.

Gdy dojdzie do utraty zębów, pozbawiona stymulacji ze strony korzeni zębów kość wyrostka zębodołowego ulega zanikowi, a dno zatoki szczękowej obniża się. Wówczas grubość kości jest zbyt mała aby wprowadzić choćby najkrótsze implanty (h=4 mm) – ich końce znalazłyby się w świetle zatoki szczękowej, co byłoby niedopuszczalne.

Zabieg polega na kontrolowanym wytworzeniu nowej kości poprzez spłycenie zatoki szczękowej. W zabiegu tym wykorzystuje się mechanizm sterowanej regeneracji kości. W miejscu, które chcemy zrekonstruować, zostaje umieszczony specjalny materiał, którym jest liofilizowany preparat kostny, syntetyczny materiał kościozastępczy lub kość własna pacjenta, pobrana w przeszczepie autogennym.

Po kilku miesiącach od zabiegu umieszczony w zatoce szczękowej materiał dzięki właściwościom regeneracyjnym organizmu i wnikającym do niego naczyniom krwionośnym zamieni się w pełnowartościową, własną tkankę kostną. Zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej jest doskonałym osiągnięciem współczesnej chirurgii implantologicznej. Pozwala wprowadzić implanty u osób, u których bez tego zabiegu nie byłoby to możliwe.

Coraz częściej materiał kościozastępczy wprowadza się pod błonę śluzową wyściełającą zatokę szczękową jednoczasowo wraz z implantacją przez otwór w kości przygotowany pod implant. Unika się w ten sposób dodatkowego odsłaniania zatoki. Zabieg ten nazywa się sinus lift zamknięty.