Resekcja korzenia

Resekcja – polega na odcięciu wierzchołka korzenia zęba wraz ze zmiana zapalną utworzoną wokół niego. Zabieg ten zabezpiecza pozostały korzeń zęba przed ponownym utworzeniem się podobnego zapalenia. Ten sposób leczenia stomatologicznego stwarza warunki do ponownej odbudowy prawidłowej tkanki kostnej w miejscu usuniętych zmian chorobowych. W ten sposób eliminuje się konieczność usuwania zęba. Zabieg ten wskazany jest w poniższych przypadkach:

* dotychczas zastosowane leczenie kanałowe nie przyniosło spodziewanego rezultatu i nastąpiło powikłanie w postaci utworzenia się zmian zapalnych wokół wierzchołka korzenia lub nie ma możliwości wykonania prawidłowego leczenia kanałowego z powodu nieprawidłowej budowy kanału zęba, zwapnienia kanału, którego nie można usunąć, złamania narzędzia kanałowego, którego również nie daje się usunąć, przy istniejącej zmianie zapalnej.

* przy wcześniej przeprowadzonym leczeniu kanałowym doszło do znacznego przepchnięcia materiału do wypełniania kanału przez jego wierzchołek, co daje silne dolegliwości bólowe.

Powyższe zmiany mogą skutkować odległymi powikłaniami w postaci torbieli, ziarniniaków lub tworzy się ropień okołowierzchołkowy. Znaczną część takich zmian udaje się wyleczyć za pomocą ponownego leczenia kanałowego (tzw. reendo), ale kiedy coś idzie nie tak jak powinno, a zastąpienie chorego zęba implantem jest niemożliwe dla pacjenta, pozostaje zabieg resekcji wierzchołka korzenia.

Zasadniczo udaje się wykonać resekcję korzenia, który jest dostępny dla operatora. Są to zęby jednokorzeniowe. Przy dwukorzeniowych (górne pierwsze przedtrzonowce) jest to już utrudnione, gdyż podejście od strony podniebienia, do korzenia podniebiennego jest bardzo trudne. Przy trzykorzeniowych zębach, jak górny pierwszy trzonowiec, do resekcji kwalifikuje się korzeń bliższy policzkowy.

Wskazaniem do resekcji objęte są także zęby z dużymi zmianami okołowierzchołkowymi powikłanymi utworzeniem się torbieli. Jeżeli zmiana okołowierzchołkowa nie cofa się po zastosowanym leczeniu kanałowym, a w obrazie RTG podejrzewa się powstanie torbieli to kanał takiego zęba musi być wypełniony nieresorbującym się materiałem np. cementem i tego samego dnia przystępuje się do resekcji wierzchołka celem zachowania zęba w jego łożu.

Wskazaniem do resekcji wierzchołka korzenia objęte są zęby z powikłaniem zapalenia tkanek okołowierzchołkowych, ale zaopatrzone wkładem lanym metalowym koronowo-korzeniowym wraz z osadzoną na nim korona protetyczną. Wówczas z uwagi na brak możliwości przebicia się do zmiany zapalnej pozostaje tylko usunięcie wierzchołka korzenia.

Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, jak każdy inny zabieg chirurgiczny. Polega on na  nacięciu i odwarstwieniu błony śluzowej aż do kości w rzucie wierzchołka korzenia, nawierceniu tak by w powstałym otworze ukazał się wierzchołek korzenia, a następnie odcięciu go wraz ze zmianami zapalnymi. Powstałą jamę w kości wypełnia się materiałem kościozastępczym i gąbką kolagenową. Ranę zaszywa się. Po 4 tygodniach następuje całkowite wygojenie i nasz ząb jest uratowany.